Η στρατηγική άρχισε να σχεδιάζεται από πέρυσι το καλοκαίρι όταν ο Βαρουφάκης βρέθηκε με τον Τσίπρα στην Αίγινα. Εκεί, ο Βαρουφάκης ανέπτυξε στον πρόεδρο του Σύριζα τί είναι και πώς λειτουργούν τα “διηνεκή ομόλογα” και τα ομόλογα με ρήτρα ανάπτυξης. Αυτό μπορούμε να το δούμε και από το ότι ο Βαρουφάκης άρχισε να αναφέρεται πιο συχνά γι' αυτά τα ομόλογα στο blog του.
Γύρω στο φθινόπωρο δόθηκε το τελικό “οκ” για τη χάραξη της στρατηγικής που θα ακολουθείτο μετά τις εκλογές.
Το Δεκέμβριο, η ΝΔ, με πρόθεση να εμπλέξει τον Σύριζα σε “σφικτές ημερομηνίες” και να τρομοκρατήσει και να εκβιάσει την κοινωνία να την ξαναψηφίσει, αποφάσισε την επίσπευση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Τσίπρας άρπαξε την ευκαιρία. Έκλεισε συμφωνία με τους ΑΝΕΛ για συγκυβέρνηση, αλλά άφησε την πόρτα ανοιχτή και σε άλλους, για το ενδεχόμενο που δε θα συμπλήρωναν τους 151.
Η ευκαιρία ήταν μοναδική. Έληγαν η λειτουργία της τρόικα και το μνημόνιο. Έτσι, δε θα υπήρχε κάποια “συμβατική ανωμαλία” με τους εταίρους.
Σε επίπεδο στρατηγικής, ο Σύριζα συνέχισε να διαλαλεί την επιδίωξή του για διαγραφή του χρέους. Αυτό το πήγε μέχρι τέλος. Ή καλύτερα μέχρι χθες.
Γνωρίζοντας ότι όλοι έβγαζαν σπυράκια μόλις άκουγαν για διαγραφή, με αστραπιαίες κινήσεις (ας μην ξεχνάμε ότι η Κυβέρνηση ορκίστηκε μόλις πριν από μία βδομάδα), ο Τσίπρας έκανε συναντήσεις και συνομίλησε με άλλους ηγέτες, κερδίζοντας τις εντυπώσεις. Τις εντυπώσεις κέρδισε και ο Βαρουφάκης, έστω και με ανορθόδοξους τρόπους. Ήξερε ότι αυτή η αντίθεση του ντυσίματος από τη μία πλευρά και η ευστροφία και η ευφράδεια από την άλλη, θα σόκαραν θετικά το -κουρασμένο με τα ελληνικά προβλήματα- ευρωπαϊκό κοινό. Και όλοι περίμεναν την επίσημη διατύπωση του αιτήματος της διαγραφής.
Χθες στο Λονδίνο, στην καρδιά του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, τους άφησε άναυδους. “Δεν θέλουμε άλλα δάνεια. Ούτε καν τη δόση των 7,2 δισ. Δεν θέλουμε ούτε κούρεμα χρέους, αφού αυτό σας ενοχλεί τόσο. Θέλουμε να είμαστε συνεπείς και να μας δώσετε τη δυνατότητα να ανασάνουμε. Και, αφού δε θέλετε το κούρεμα, σας ζητάμε να σας δεχθείτε νέα ομόλογα. Άλλα ομόλογα (τα διηνεκή) θα πάνε στην ΕΚΤ, η οποία ούτε πρόβλημα έχει και ούτε δίνει λογαριασμό κάπου. Και στα κράτη, θα δοθούν ομόλογα ανάπτυξης. Έτσι δε θα έχετε πρόβλημα με τα κοινοβούλιά σας και τους λαούς σας”.
Ο ορισμός συνάντησης με τον κ. Σόιμπλε αύριο, είναι όλα τα λεφτά! Και δείχνει ότι η Γερμανία δέχεται τουλάχιστον να το δει. Όμως, όλοι γνωρίζουμε ότι ο πρώτος “πόντος” από το πουλόβερ ξηλώθηκε. Η Γερμανία, η οποία σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο όλων, δύσκολα θα μπορέσει να αρνηθεί την ...προσφορά του κ. Βαρουφάκη.
Και το θέμα αρχίζει να κυλάει και να γίνεται μία πραγματική προσπάθεια για να βρεθεί λύση.
Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όσο περιγράφονται σ' αυτές τις σειρές. Είναι σύνθετα και περίπλοκα. Και ακόμη τίποτα δεν είναι βέβαιο.
Επειδή κανείς ευρωπαίος δε θα μας υπογράψει λευκή επιταγή, το πραγματικό ρίσκο είναι στη συνέχεια. Στο πώς θα μπορέσουν ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης να πετύχουν στις δεσμεύσεις τους για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και για ανάπτυξη. Το παιχνίδι πλέον θα μεταφερθεί στο εσωτερικό. Και θα εξαρτηθεί από το εάν η Κυβέρνηση μπορεί να συνεχίσει να σχεδιάζει και να υλοποιεί με σωστό τρόπο, με το εάν η αντιπολίτευση θα φερθεί υπεύθυνα και -κυρίως- με το εάν η κοινωνία θα θελήσει να βάλει πλάτη και να στηρίξει την Κυβέρνηση, αλλά και στην ουσία τον ίδιο τον εαυτό της.
Συχνά λέμε ότι, όλα τελικά είναι θέμα έμπνευσης.
Η νέα Κυβέρνηση μπόρεσε να εμπνεύσει. Αν όχι όλους, τουλάχιστον πολλούς και -πιο σημαντικό- περισσότερους απ' όσους την ψήφισαν. Θα μπορέσει να συνεχίσει; Θα μπορέσουμε εμείς οι πολίτες να συνεχίσουμε μαζί της;
Ανάρτηση στο Facebook του Οικονομολόγου Γιάννη Σιάτρα
Γύρω στο φθινόπωρο δόθηκε το τελικό “οκ” για τη χάραξη της στρατηγικής που θα ακολουθείτο μετά τις εκλογές.
Το Δεκέμβριο, η ΝΔ, με πρόθεση να εμπλέξει τον Σύριζα σε “σφικτές ημερομηνίες” και να τρομοκρατήσει και να εκβιάσει την κοινωνία να την ξαναψηφίσει, αποφάσισε την επίσπευση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Τσίπρας άρπαξε την ευκαιρία. Έκλεισε συμφωνία με τους ΑΝΕΛ για συγκυβέρνηση, αλλά άφησε την πόρτα ανοιχτή και σε άλλους, για το ενδεχόμενο που δε θα συμπλήρωναν τους 151.
Η ευκαιρία ήταν μοναδική. Έληγαν η λειτουργία της τρόικα και το μνημόνιο. Έτσι, δε θα υπήρχε κάποια “συμβατική ανωμαλία” με τους εταίρους.
Σε επίπεδο στρατηγικής, ο Σύριζα συνέχισε να διαλαλεί την επιδίωξή του για διαγραφή του χρέους. Αυτό το πήγε μέχρι τέλος. Ή καλύτερα μέχρι χθες.
Γνωρίζοντας ότι όλοι έβγαζαν σπυράκια μόλις άκουγαν για διαγραφή, με αστραπιαίες κινήσεις (ας μην ξεχνάμε ότι η Κυβέρνηση ορκίστηκε μόλις πριν από μία βδομάδα), ο Τσίπρας έκανε συναντήσεις και συνομίλησε με άλλους ηγέτες, κερδίζοντας τις εντυπώσεις. Τις εντυπώσεις κέρδισε και ο Βαρουφάκης, έστω και με ανορθόδοξους τρόπους. Ήξερε ότι αυτή η αντίθεση του ντυσίματος από τη μία πλευρά και η ευστροφία και η ευφράδεια από την άλλη, θα σόκαραν θετικά το -κουρασμένο με τα ελληνικά προβλήματα- ευρωπαϊκό κοινό. Και όλοι περίμεναν την επίσημη διατύπωση του αιτήματος της διαγραφής.
Χθες στο Λονδίνο, στην καρδιά του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, τους άφησε άναυδους. “Δεν θέλουμε άλλα δάνεια. Ούτε καν τη δόση των 7,2 δισ. Δεν θέλουμε ούτε κούρεμα χρέους, αφού αυτό σας ενοχλεί τόσο. Θέλουμε να είμαστε συνεπείς και να μας δώσετε τη δυνατότητα να ανασάνουμε. Και, αφού δε θέλετε το κούρεμα, σας ζητάμε να σας δεχθείτε νέα ομόλογα. Άλλα ομόλογα (τα διηνεκή) θα πάνε στην ΕΚΤ, η οποία ούτε πρόβλημα έχει και ούτε δίνει λογαριασμό κάπου. Και στα κράτη, θα δοθούν ομόλογα ανάπτυξης. Έτσι δε θα έχετε πρόβλημα με τα κοινοβούλιά σας και τους λαούς σας”.
Ο ορισμός συνάντησης με τον κ. Σόιμπλε αύριο, είναι όλα τα λεφτά! Και δείχνει ότι η Γερμανία δέχεται τουλάχιστον να το δει. Όμως, όλοι γνωρίζουμε ότι ο πρώτος “πόντος” από το πουλόβερ ξηλώθηκε. Η Γερμανία, η οποία σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο όλων, δύσκολα θα μπορέσει να αρνηθεί την ...προσφορά του κ. Βαρουφάκη.
Και το θέμα αρχίζει να κυλάει και να γίνεται μία πραγματική προσπάθεια για να βρεθεί λύση.
Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όσο περιγράφονται σ' αυτές τις σειρές. Είναι σύνθετα και περίπλοκα. Και ακόμη τίποτα δεν είναι βέβαιο.
Επειδή κανείς ευρωπαίος δε θα μας υπογράψει λευκή επιταγή, το πραγματικό ρίσκο είναι στη συνέχεια. Στο πώς θα μπορέσουν ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης να πετύχουν στις δεσμεύσεις τους για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και για ανάπτυξη. Το παιχνίδι πλέον θα μεταφερθεί στο εσωτερικό. Και θα εξαρτηθεί από το εάν η Κυβέρνηση μπορεί να συνεχίσει να σχεδιάζει και να υλοποιεί με σωστό τρόπο, με το εάν η αντιπολίτευση θα φερθεί υπεύθυνα και -κυρίως- με το εάν η κοινωνία θα θελήσει να βάλει πλάτη και να στηρίξει την Κυβέρνηση, αλλά και στην ουσία τον ίδιο τον εαυτό της.
Συχνά λέμε ότι, όλα τελικά είναι θέμα έμπνευσης.
Η νέα Κυβέρνηση μπόρεσε να εμπνεύσει. Αν όχι όλους, τουλάχιστον πολλούς και -πιο σημαντικό- περισσότερους απ' όσους την ψήφισαν. Θα μπορέσει να συνεχίσει; Θα μπορέσουμε εμείς οι πολίτες να συνεχίσουμε μαζί της;
Ανάρτηση στο Facebook του Οικονομολόγου Γιάννη Σιάτρα
No comments:
Post a Comment