Εφυγε ένας κακός Πρόεδρος

Τα υπέγραφε όλα ο Παπούλιας, όσα του έστελνε η τρόικα που αλυσόδεναν και λήστευαν το λαό.  Μέρες μετράει, πλέον, ο Κάρολος Παπούλιας και οι μόνοι που μπορεί να νιώθουν στενοχώρια είναι οι εκπρόσωποι της τρόικας και των μνημονιακών κυβερνήσεων.
Είναι οι μόνοι που θα πρέπει να νιώθουν ευχαριστημένοι από τα
«πεπραγμένα» του απερχόμενου προέδρου, αφού ο κ. Παπούλιας δεν είχε την παραμικρή δυσκολία, να υπογράφει ότι του έστελνε η τρόικα, μέσω των υποτακτικών της, στην Ελλάδα, χωρίς να πολυνοιάζεται αν μ` αυτά «υπέγραφε» την υποδούλωση της χώρας και την εξαθλίωση των πολιτών. Το μόνο που φαινόταν να τον ενδιαφέρει ήταν η παραμονή του στην «καρέκλα», που δεν εννοούσε να την αφήσει με τίποτα. Εμεινε παγερά αδιάφορος στο δράμα του λαού μας και δεν τον ταρακούνησε ούτε η φωνή λαού, κατά την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 2011, που ματαίωσε τη στρατιωτική παρέλαση, στη συμπρωτεύουσα, όταν οι πολίτες εκδήλωσαν την οργή τους και στο πρόσωπό του. Αντί, τότε, να αδράξει την ευκαιρία και να δείξει έμπρακτα τη συμπαράστασή του, ενοχλήθηκε γιατί, λέει, αμφισβητήθηκε η… αντιστασιακή του δράση στην Κατοχή!

Εχασε, έτσι, την ευκαιρία, έστω και τότε, να διαχωρίσει τη θέση του, πετώντας στα μούτρα των εγχώριων υπαλλήλων της τρόικας, την παραίτησή του. Μια ενέργεια που, μπορεί να μη σταματούσε την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών, αλλά, σίγουρα, θα ταρακουνούσε όλη την Ευρώπη και στον ίδιο θα εξασφάλιζε μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία και στην καρδιά του. Ο απερχόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όμως, απέδειξε ότι δεν είναι για τα δύσκολα και τα μεγάλα. Προτίμησε να επιστρέψει στην πολυτέλεια της Ηρώδου Αττικού και συνέχισε να υπογράφει με «κλειστά μάτια» ότι του έφερναν, αδιαφορώντας για τα πάθη του λαού μας. Δεν άκουγε καν τις διαμαρτυρίες των εκπροσώπων της τότε αντιπολίτευσης, αλλά και του νομικού κόσμου, για τη βάναυση καταπάτηση του Συντάγματος και τον εξευτελισμό του Κοινοβουλίου.

Ανέχθηκε ακόμη και την καταχρηστική έκδοση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, μέσα από τις οποίες «σταυρωνόταν» ο λαός μας, αλλά και ακυρωνόταν η ίδια η κοινοβουλευτική διαδικασία. Αντί για θεματοφύλακας της νομιμότητας, των εθνικών δικαίων και των λαϊκών συμφερόντων, μετατράπηκε σε «νεκροθάφτη» τους.

Γι’ αυτό, μάλλον ανακούφιση προκαλεί η αποχώρηση του και είναι βέβαιο ότι το όνομα του θα γραφτεί με «μαύρα γράμματα», στην ιστορία του θεσμού και ως παράδειγμα προς αποφυγή, για το τι ΔΕΝ πρέπει να κάνει ο διάδοχός του.

πηγη