Υπόθεση
Σε ένα μέλλον όπου το περιβάλλον έχει καταστραφεί, και η τροφή γίνεται όλο
και πιο σπάνιο αγαθό, ένα ταξίδι πέρα από το γαλαξία είναι το μόνο που μπορεί να προσφέρει ελπίδα στην ανθρωπότητα.
Στην ομάδα των εξερευνητών, το ρόλο του πιλότου αναλαμβάνει ο βραβευμένος με Όσκαρ Μάθιου ΜακΚόναχι, ο οποίος συνειδητοποιεί πως η αγάπη είναι το μόνο πράγμα που ξεπερνάει το χρόνο και το χώρο, όταν αφήνει πίσω τα δύο του παιδιά για να ηγηθεί της αποστολής διάσωσης της ανθρωπότητας. Μαζί του, η βραβευμένη με Όσκαρ Αν Χάθαγουεϊ (ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ, Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΦΟΡΟΥΣΕ PRADA), η υποψήφια για Όσκαρ Τζέσικα Τσαστέιν (ZERO DARK THIRTY), ο βραβευμένος με Όσκαρ Μάικλ Κέιν (Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ, BATMAN BEGINS). Συμμετέχουν ακόμα, η βραβευμένη με Όσκαρ Έλεν Μπέρστιν (ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ, Ο ΕΞΟΡΚΙΣΤΗΣ), ο Κέισι Άφλεκ (Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ) και ο Γουες Μπέντλεϊ (AMERICAN BEAUTY).
Το νέο κινηματογραφικό αριστούργημα του Κρίστοφερ Νόλαν (Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥ ΙΠΠΟΤΗ, INCEPTION), βασίζεται στις επιστημονικές θεωρίες του παγκοσμίως γνωστού φυσικού, Κιπ Θορν, ο οποίος είναι και συμπαραγωγός της ταινίας. Γυρισμένο μόνο σε φιλμ, το πολυαναμενόμενο INTERSTELLAR αποτελεί μια συναρπαστική ιστορία του διαχρονικού αγώνα του ανθρώπου να κατανοήσει τη θέση του στο σύμπαν. Η μουσική του βραβευμένου με Όσκαρ Χανς Ζίμερ (THE LION KING, Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥ ΙΠΠΟΤΗ, INCEPTION) δημιουργεί μια υποβλητική ατμόσφαιρα σε ένα αγωνιώδες ταξίδι στο σύμπαν.
Εκτός από τα διαστημικά σκάφη και τα μακρινά ταξίδια σε άγνωστους πλανήτες, το INTERSTELLAR είναι μια ταινία “για την οικογένεια και τις ανθρώπινες σχέσεις”, όπως λέει η συμπαραγωγός Έμα Τόμας. “Εστιάζεται στην επιθυμία του ανθρώπου να εξερευνήσει, να ανακαλύψει και να ζήσει την περιπέτεια”, συνεχίζει. “Βρήκα το σενάριο πολύ συναισθηματικό”, δηλώνει η πρωταγωνίστρια Τσαστέιν, η οποία συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον Νόλαν. “Ο θεατής θα συνδεθεί με το καστ, αλλά και θα πληγωθεί. Μου αρέσει που υπάρχει το επιστημονικό στοιχείο, αλλά το ανθρώπινο στοιχείο ήταν εκείνο με προσέλκυσε κυρίως στην ταινία”. Η πρωταγωνίστρια Χάθαγουεϊ, η οποία συνεργάζεται για δεύτερη φορά με τον Νόλαν μετά την ταινία Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ, συμπληρώνει πως συγκινείται όποτε διαβάζει το σενάριο. “Η δυναμική της οικογένειας είναι τεράστια στην ταινία. Όλοι πρέπει να κάνουν κάποια θυσία για να μπορέσουν να ταξιδέψουν και πιστεύω πως η ταινία εξυψώνει τους γενναίους εξερευνητές που βάζουν το καλό της ανθρωπότητας μπροστά από τους εαυτούς τους, και δέχονται να ταξιδέψουν”. Για τον ίδιο τον Νόλαν, η ταινία επικεντρώνεται στο ρόλο του πατέρα. Επιπλέον, επιβεβαιώνει πως “το ταξίδι στο INTERSTELLAR είναι και εσωτερικής σημασίας. Όσο πιο μακριά πάμε στο διάστημα, τόσο περισσότερο ανακαλύπτουμε ποιοι είμαστε, αλλά και τη σημασία της ανθρωπότητας”.
Ο Νόλαν είναι ένας σπάνιος και χαρισματικός σκηνοθέτης. Μπορεί να δουλεύει στα πλαίσια ενός mainstream studio, αλλά έχει μια δημιουργική ελευθερία και τεχνικές που σπανίζουν όλο και περισσότερο στις μέρες μας. Γυρίζει ταινίες μόνο σε φιλμ και αντιστέκεται στις ψηφιακές τεχνικές όσο μπορεί. “Είναι πάντα ήρεμος και έχει στο μυαλό του κάθε λεπτομέρεια, σε σημείο που μπορεί να απαντήσει ερωτήσεις για τα πάντα, από τους χαρακτήρες μέχρι τα ειδικά εφέ”, σύμφωνα με τη συμπαραγωγό Τόμας. “Παρά την αυτοπεποίθηση του για τις σκηνοθετικές του ικανότητες, είναι πολύ συνεργάσιμος και δημοκρατικός. Έχεις την ελευθερία να προτείνεις, να ρωτήσεις και να εκφράσεις τη δική σου οπτική γωνία”, προσθέτει η Χάθαγουεϊ. Ο ΜακΚόναχι, ο οποίος συνεργάζεται με τον Νόλαν για πρώτη φορά, εντυπωσιάστηκε από τις δυνατότητες του και τον τρόπο που δουλεύει. “Στα πλαίσια ενός mainstream studio, συχνά υπάρχουν περιορισμοί. Αλλά εδώ, δεν τους αισθάνθηκα καθόλου. Θυμάμαι που κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων στην Αλμπέρτα, ξέσπασε μια ανεμοθύελλα. Οι περισσότεροι σκηνοθέτες θα είχαν διακόψει άμεσα τα γυρίσματα και θα περίμεναν να σταματήσει η δυνατή βροχή. Ο Κρις όμως, συνέχισε τα γυρίσματα και αντιμετωπίζει τα πάντα με τις εκάστοτε συνθήκες”.
Το INTERSTELLAR υπόσχεται ένα επικό ταξίδι στα αστέρια, μέσω τεχνικών που το κάνουν να μοιάζει αληθινό σε κάθε επίπεδο στη μεγάλη οθόνη. Για τον Νόλαν, η ύπαρξη του ρεαλιστικού στοιχείου σε μια ταινία είναι ύψιστης σημασίας. Ο Νόλαν μαζί με τoν production designer, Νέιθαν Κρόουλι, ήθελαν το επιστημονικό στοιχείο να είναι ελεγχόμενο και προσγειωμένο.
Για την παραγωγή του INTERSTELLAR, το συνεργείο συμπεριέλαβε αστροναύτες, όπως η Μάρσα Άιβινς, και επισκέψεις στο Επιστημονικό Κέντρο της Καλιφόρνια. Η ιδέα ήταν πως κάθε τι που θα χρησιμοποιούταν για την παραγωγή της ταινίας, θα έπρεπε να είναι αληθινό, όσο αληθινός είναι και ο κόσμος στον οποίο ζούμε. “Δεν ζούμε σε έναν λαμπερό, ψεύτικο κόσμο”, όπως λέει ο ΜακΚόναχι. Αντί να δημιουργηθούν ψηφιακά, τα ρομπότ κατασκευάστηκαν από τον ηθοποιό Μπιλ Έργουιν, μέλος του καστ, ο οποίος ειδικεύεται στο να “δίνει ζωή” σε άψυχα αντικείμενα. “Στην παραγωγή, δεν χρησιμοποιώ ποτέ green screens”, χαμογελάει ο Νόλαν. “Προσπαθούμε να διατηρούμε το ρεαλιστικό στοιχείο όσο περισσότερο γίνεται, κυρίως για την εμπειρία του καστ. Απλά εφέ, όπως αντανακλάσεις στα διαστημικά κράνη, δίνουν στους ηθοποιούς την αίσθηση πως ο κόσμος στον οποίο πρωταγωνιστούν είναι αληθινός και χειροπιαστός.”
Παρόλ’ αυτά, το ρεαλιστικό στοιχείο πολλές φορές δεν ήταν ό,τι πιο άνετο για το καστ της ταινίας..! Η ενδυματολόγος Μέρι Ζόφρες δηλώνει πως οι διαστημικές στολές που σχεδίασε για τους σκοπούς της ταινίας συνδύαζαν το ρεαλιστικό στοιχείο με την ελκυστικότητα, αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα διασκεδαστικό για τους ηθοποιούς να τα φορούν. “Τους πήρε λίγο καιρό να τις συνηθίσουν. Είναι πολύ βαριές: η κάθε στολή μπορεί να ζυγίζει από 9 ως 13,5 κιλά!”. Η Χάθαγουεϊ προσθέτει πως υπήρξαν φορές που αισθανόταν κλειστοφοβικά φορώντας τη.
Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Νόλαν
Πρωταγωνιστούν: Μάθιου ΜακΚόναχι, Αν Χάθαγουεϊ, Τζέσικα Τσαστέιν, Μάικλ Κέιν, Έλεν Μπέρστιν, Κέισι Άφλεκ, Γουές Μπέντλεϊ
Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στην Ισλανδία, όπου ο Νόλαν και το συνεργείο του είχαν γυρίσει το BATMAN BEGINS. Η τοποθεσία ήταν ιδανική και “επική” όπως τη χαρακτηρίζει ο Νόλαν, αφού έβγαζε την αίσθηση του μακρινού και του ξένου, όπως είναι ο παγωμένος πλανήτης στον οποίο ταξιδεύουν ο ΜακΚόναχι, η Χάθαγουεϊ και η υπόλοιπη ομάδα των εξερευνητών, με σκοπό να σώσουν την ανθρωπότητα. “Όσο πιο ασυνήθιστο και ακραίο θα ήταν το μέρος όπου θα γυρίζαμε την ταινία, τόσο πιο αληθινό θα ήταν το αποτέλεσμα”, σχολιάζει ο Νόλαν. Οι συνθήκες των γυρισμάτων ήταν εξίσου ακραίες. “Στις 15 Σεπτεμβρίου, καθώς γυρίζαμε την ταινία, ξεκίνησε ένας δυνατός αέρας ο οποίος κατέληξε στη μεγαλύτερη ανεμοθύελλα που μπορούσαμε να φανταστούμε, και διήρκησε δύο μέρες”, θυμάται ο Νόλαν. “Η μανία του τυφώνα δεν μας πτόησε όμως. Συνεχίσαμε τα γυρίσματα, εκτός κι αν η ομάδα ασφαλείας μας συμβούλευε το αντίθετο”.
Δυο Ημέρες, Μια Νύχτα
Είδος: Δράμα
Παραγωγής: 2015
Διάρκεια: 95'
Χώρα: Βέλγιο
Σκηνοθεσία: Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
Σενάριο: Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
Ηθοποιοί: Catherine Salée, Christelle Cornil, Fabrizio Rongione, Marion Cotillard, Olivier Gourmet
Πρεμιέρα: 6-11-2015
Παρότι έχει σαρώσει όλα τα βραβεία του Φεστιβάλ Κανών (δύο φορές Χρυσό Φοίνικα! ), το ασυναγώνιστο δίδυμο των Βέλγων auteurs έφυγε από τη φετινή Κρουαζέτ με άδεια χέρια, υπογράφοντας παρόλα αυτά μία από τις σπουδαιότερες ταινίες της καριέρας του. Στο απόλυτα επίκαιρο πολιτικά και συγκινητικό όσο δεν περιγράφεται «Δυο Ημέρες, Μια Νύχτα» η εργάτρια εργοστασίου Μαριόν Κοτιγιάρ έχει στη διάθεσή της ένα σαββατοκύριακο για να πείσει τους δεκάξι συναδέλφους της να αλλάξουν την απόφασή τους (έχει ήδη προηγηθεί μια ψηφοφορία ) και να ψηφίσουν υπέρ της παραμονής της στη δουλειά, θυσιάζοντας έτσι το χιλίων ευρώ ετήσιο μπόνους τους. Χωρίς μελοδραματισμούς και διδακτικές ευκολίες, η κινηματογραφική ευθύτητα συναντά το αμεσότερο σύγχρονο κοινωνικό δίλημμα, με την οσκαρική ντίβα Μαριόν Κοτιγιάρ σε ρεσιτάλ λιτής και ουσιαστικής ερμηνείας.
We Are The Best!
Τρεις νεαρές μαθήτριες σχηματίζουν μια πανκ μπάντα στη Σουηδία του ’80. Σε συνέχεια των «Δείξε μου Αγάπη», «Μαζί» και «Λίλια για Πάντα», το «We are the Best!» είναι η έβδομη ταινία του Λούκας Μούντισον όπου παρουσιάζει την Μπόμπο, την Κλάρα και τη Χέντβιγκ, τρεις μικρές επαναστάτριες στη Στοκχόλμη των 80s.
Οι τρεις κοπέλες παρά τις διαφορές τους βρίσκουν το κοινό τους στοιχείο στη μουσική και φτιάχνουν μια μπάντα χωρίς να έχουν μουσικά όργανα, θέλοντας να αποδείξουν ότι η πανκ μουσική δεν έχει πεθάνει και ότι εκείνες είναι «οι καλύτερες», σε μια προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης από τους μεγάλους και το σχολείο. Πρόκειται για μια ξεχωριστή ταινία για την εφηβεία και τη γυναικεία φιλία όπου ο Μούντισον καταφέρνει να απεικονίσει την αθωότητα εκείνων των χρόνων χωρίς τη συγκαταβατικότητα των ενηλίκων απέναντι στους εφήβους.
Οι Υπερέξι
Στο υπερηρωικό animation της Disney, ο 14χρονος Χίρο Χαμάντα αναπτύσσει μια πολύ ιδιαίτερη σχέση με ένα κατασκευασμένο από τον μεγάλο του αδερφό ρομπότ με φουσκωτό σουλούπι, προγραμματισμένο να βοηθά και να θεραπεύει τους ανθρώπους. Μαζί με τους πωρωμένους με την τεχνολογία φίλους του Γκο-Γκο Ταμάγκο, Γουασάμπι, Ξινομελένια και Φρεντ θα βγουν στους δρόμους του μητροπολιτικού Σαν Φρανσόκιο (πώς λέμε Σαν Φρανσίσκο και Τόκιο ), φορώντας ρομποτικές στολές μάχης, για να αντιμετωπίσουν μια απειλητική συνωμοσία. Συναίσθημα, χιούμορ και μπόλικη ρομποτική από τα Walt Disney Animation Studios, που επέλεξαν μια αρκετά ελεύθερη απόδοση του ομώνυμου κόμικς της Marvel. Κυκλοφορεί, φυσικά, και σε 3D.
Τα Ερείπια Είναι Πάντα Θλιμμένα
Βίαιο, αιματοβαμμένο θρίλερ με βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Κανών. Με δανεικά, υποθήκες κι ένα πρόγραμμα crowdfunding που του εξασφάλισε μερικές χιλιάδες δολάρια, ο 30χρονος Τζέρεμι Σόλνιερ γύρισε ένα πρωτότυπο, χιουμοριστικά βίαιο θρίλερ εκδίκησης, το οποίο απορρίφθηκε από το Φεστιβάλ του Σάντανς, προορισμένο να έχει την τύχη της προηγούμενης ταινίας του «Murder Party», μιας φτηνής κωμωδίας τρόμου του 2007. Η επιλογή όμως του «Τα Ερείπια Είναι Πάντα Θλιμμένα» από το Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών στο Φεστιβάλ Κανών άλλαξε την τύχη τόσο του φιλμ όσο και του δημιουργού του, ο οποίος επέστρεψε από την Κρουαζέτ με το βραβείο FIPRESCI της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών. Τώρα όλοι μιλούν για ένα ευρηματικό θρίλερ που φέρνει στο νου το «Μόνο Αίμα» των αδερφών Κοέν, δεδηλωμένη πηγή έμπνευσης άλλωστε του Σόλνιερ.
Ο Ντουάιτ είναι άστεγος, ζει στο Μέριλαντ μαζεύοντας κονσερβοκούτια απ’ όπου βρει, ανοίγοντας σπίτια για να κάνει ένα μπάνιο, αναζητώντας τροφή στα σκουπίδια. Το αυτοκίνητό του, μια μπλε Πόντιακ, είναι το σπίτι του, ένα σκουριασμένο σιδερένιο κουτί γεμάτο τρύπες από σφαίρες. Οταν ο Ντουάιτ βρει μπροστά του την αστυνομία δε θα εκπλαγεί – μόνο που οι αρχές δεν τον αναζητούν για τις παρανομίες του, αλλά για να τον ενημερώσουν ότι ο άνθρωπος που 20 χρόνια νωρίτερα δολοφόνησε τους γονείς του, βγήκε από τη φυλακή. Πανικόβλητος, ο Ντουάιτ ξεκινά ένα οδοιπορικό εκδίκησης, μόνο που αποδεικνύεται ανίκανος να το φέρει σε πέρας.
Μια ιδιότυπη ταινία καταδίωξης με τολμηρή βία, κατάμαυρο χιούμορ κι έναν συναρπαστικό, αντί-ήρωα που δεν μπορεί παρά να σε παρασύρει στο ιλιγγιώδες ταξίδι του προς την καταστροφή.
Συγκάλυψη
Τομ Χάρντι και Τζέιμς Γκαντολφίνι πρωταγωνιστούν σε νεοϋορκέζικο γκανγκστερικό δράμα που σκηνοθετεί ο Μίκαελ Ρόσκαμ του υποψήφιου για Όσκαρ «Bullhead». Η ιστορία είναι βασισμένη σε σενάριο του Ντένις Λιχέιν («Mystic River», «Gone Baby, Gone» );
Ο Μπομπ Σαγκινόφσκι (Τομ Χάρντι) είναι ένας μοναχικός μπάρμαν που βρίσκεται άθελα του μπλεγμένος στον νεοϋορκέζικο υπόκοσμο του Μπρούκλιν. Ακολουθώντας τις οδηγίες του καταπιεστικού ιδιοκτήτη του μπαρ και ξαδέλφου του, Μαρβ (Τζέιμς Γκαντολφίνι), ο Μπομπ θα βρεθεί μπλεγμένος σε μια ασυνήθιστη περίπτωση ληστείας, προκαλώντας την προσοχή της αστυνομίας η οποία ερευνά το παρελθόν της γειτονιάς του… Εκεί όπου φίλοι, οικογένεια και εχθροί δουλεύουν όλοι μαζί και προσπαθούν να επιβιώσουν με κάθε κόστος.
myfilm/novasport/Αθηνόραμα/Thebest
No comments:
Post a Comment